پیشنهادمان این است که اگر رُمان‌نویس دنبال مطالب عاشورایی، فکت‌های هیجان‌انگیز و جذاب است، دیگر لازم نیست دو سه سال تحقیق و پژوهش، بلکه آنچه نیاز دارد، آماده در اختیار وی قرار دادیم. بلکه مسیر برای آثار فاخر و تولید انیمیشن و فیلم «عاشورایی» در رسانه ملی نیز با این‌گونه کتاب‌های پژوهشی، باز است.

نامه های سرگشاده وی که هیچگاه از منطقی واحد پیروی نمی کند این بار نیز خبرساز شده است،خبرسازی ای که بیش از محتوای نامه معلول سوال مخاطبینی است که در جستجوی یافتن موضع اصلی مطهری هربار با سخنی عجیب از او مواجه میشوند.

نخستین‌بار خود خاندان پیامبر(ص) که در حقیقت منتشرکنندگان سنت نبوی بر اساس قاعده «اهل‌البیت ادری بما فی‌البیت» بودند، عزاداری عاشورا را بنیان نهادند.

البته بعضی از مورخان متعصب اهل سنت ـ همچون ابن‌كثیر ‌ـ روایات حوادث شگفت انگیز بعد از شهادت امام حسین در آسمان وزمین را ساخته و پرداخته شیعه و از مجعولات آنان دانسته‌اند. بنابراین، در این مقاله، تمامی احادیث و رخدادها را فقط از منابع اهل سنت، ذکر خواهیم کرد تا گواهی باشد بر ظلم و جنایت آشکار حکومت بنی امیه در قتل و شهادت فرزند پیامبر، که در عصر معاصر، وهابیت و مفتیان آل سعود، در ادامه راه جنایتکاران بنی امیه سعی در برعکس نشان دادن این حادثه داشته و دارند.

مذاکره امام حسین(ع) با عمرسعد این نبود که امتیازی بدهد و امتیازی بگیرد؛ بلکه امام(ع) چون دید عمر سعد در تزلزل روحی به سر می برد،‌ درصدد برآمد تا او را از آن لشکر جدا کند. بنابراین ماجرا اصلاً ماجرای مذاکره با بنی امیه نیست. نباید عمرسعد را مثل یزید و ابن زیاد و ... فرض کنیم. او شخصیت متزلزلی بود که از وی به عنوان محلّل و کاتالیزور استفاده کردند. آن روز شیطان بزرگ، بنی امیه بود. شیطان بزرگ زمان ما آمریکاست.