هم اکنون عضو شبکه تلگرام رجانیوز شوید
هزینه اغتشاشات از زبان اقتصاددانان/ معیشت مردم کف خیابان ذبح شد!
گروه اقتصادی-رجانیوز: قریب به دو هفته از شروع اغتشاشات و ناآرامیهای اخیر که به بهانه درگذشت خانم مهسا امینی شروع شده میگذرد و چند روزی است که این اردو کشیها نقاب از روی خود برداشته و اعتراضات روزهای ابتدایی تبدیل به درگیریهای خیابانی همراه با آسیبزنی به اموال عمومی شده است. فارغ از آسیبهای سیاسی، اجتماعی به عقیده کارشناسان این اتفاقات آسیبهای جبران ناپذیری هم روی اقتصاد کشور و معیشت مردم میگذارد.
به گزارش رجانیوز، در ادامه به بررسی دیدگاههای چند اقتصاددان در رابطه با آسیبهای اقتصادی و معیشتی اعتراضات اخیر میپردازیم:
ضربه جبران ناپذیر به کسب و کارهای اینترنتی
کامران رحیمی، عضو هیات علمی دانشگاه: این شیوه اغتشاش و آشوب که توسط عده ای از عوامل فریب خورده در سطح جامعه اتفاق میافتد، علاوه بر کسبه بازار، بر کسب و کارهای نوپایی که در بستر فضای مجازی شکل گرفته اند نیز ضربات جبران ناپذیری وارد کرده است.
بعد از هر اغتشاشی در کشور، دشمن به خیال اینکه بخشی از سرمایه اجتماعی در کشور از بین رفته است، به خود اجازه میدهد اقدام جدید علیه ملت ایران انجام دهد.
در فتنه ۸۸ نیز تحریمهای هوشمند توسط آمریکا ایجاد شد.در سالهای ۹۶ و ۹۸ نیز دشمن از اتفاقات کوتاه مدتی که در کشور ایجاد شد، سوءاستفاده کرده و فشار بیشتری را در قالب افزایش تحریم ها به کشور وارد کرده است.
فضای مبهم و غبار آلود اقتصادی
حسین درودیان، پژوهشگر اقتصادی: من اول بگویم که فکر میکنم این اتفاقات از اقتصاد تأثیر میگیرد. درست است که علیالظاهر مطالبات اجتماعی است، ولی مسئله اصلی این است که ما اقتصادمان حدود ۱۰ سال است که رشد نکرده و در واقع درآمد سرانه مردم کاهش پیدا کرده است و افق و چشمانداز اقتصادی هم مبهم است؛ یعنی درواقع مشخص نیست که برنامه اقتصادی ما در داخل چه هست.
در محیط اقتصادی مشخص نیست که در مذاکرات چه اتفاقی قرار است بیفتد و اساسا اگر با آنها به توافقی برسیم، چه گشایش اقتصادی ایجاد خواهد شد؟ فضا، فضای مبهمی برای اقتصاد ما است و من فکر میکنم این فشارها درواقع موجب بروز برخی نارضایتیها میشود.
یعنی اگر ما میگوییم فضای اقتصادیمان و آینده اقتصاد بر اساس روند کنونی آینده مبهمی برای مردم است، این وقایع و اتفاقات این ابهام را بیشتر، بدتر و تشدید میکند و حتی به سمت تیره شدن بیشتر سوق میدهد و مجموعا خیلی از افراد که میخواهند به سمت تولید و سرمایهگذاری بروند، به این نتیجه میرسند که الان وقت مناسبی نیست و باید دست نگه دارند و منتظر شوند ببینید چه اتفاقی خواهد افتاد.
این پژوهشگر اقتصادی افزود: ما باید سعی کنیم به عنوان سیاستگذار اقتصادی، اگر میخواهیم به یک تفاهم برسیم در مناسبات بینالمللی این تفاهم و معامله تبدیل به یک پروژه و اتفاقات، مشخص و شفاف باشیم . مشخص باشد که این موارد در آینده ثمر میدهد، این چشمانداز میتواند کمک کند تا مردم احساس کنند آینده مناسبی در کار است و چه کشورهایی با ما در یک پروژه کار میکنند و به نتیجه میرسانند که قطعا در اقتصاد کشور هم تاثیرگذار است.
افزایش ریسک اقتصادی
آلبرت بغزیان، عضو هیات علمی دانشگاه تهران: بیثباتی اقتصادی باید به دقت تعریف شود، زمانی که متغیرهای اقتصادی کشور نظیر نرخ ازر از یک مسیر قابل پیشبینی تغییر کند و واریانس داشته باشد به معنای بیثباتی اقتصادی است.
همین مسئله در بخش مالی به معنای ریسک است و ریسک چیزی جز نوسان اقتصادی نیست. در یک بنگاه خرد، نوسان اقتصادی روی تصمیمات صاحب بنگاه اثرگذار است و همین مسئله میتواند زمینه افزایش ریسک اقتصادی را فراهم کند.
اعتراض در همه کشورها وجود دارد و اساسا همین مسئله نشانه بلوغ سیاسی است و هیچ کس با اعتراض منطقی و به جا کاری ندارد، این شیوه اعتراض صحیح باید آموزش داده شود، در جوامع توسعه یافته عموما اعتراضات انجام شده و یک نماینده از سمت معترضان برای ارائه نظرات آنها معرفی میشود.
اعتراضی که به خشونت و خسارت مالی منتهی میشود، کار معترضان نیست و کار عدهای فرصت طلب است که فرصت اعتراض را هم سلب میکند.
ناکام ماندن پروژههای کریدوری
علی مروی، یک اقتصاددان: افزایش ریسک سرمایهگذاری در ایران از مسیر بیثباتی و نا آرامی و از طریق دو شاخص اقتصادی و روانی در دستور کار برخی کشورهای رقیب است.
بیثباتی، آشوب و اغتشاش حتما بر مسائل خرد و کلان اثرگذار است، تاثیر بر مسائل خرد به نحوی است که بازارها از رونق میافتد، تاثیر بر مسائل کلان هم به نحوی است که ریسک سرمایهگذاری از بین میرود.
در این فضا ممکن است تعریفی به وجود بیاید که چون ارتباط ایران و روسیه به یک ارتباط خوب بدل شده است و کریدور شمال به جنوب ایران به مسیری برای دور زدن تحریم دو کشور اختصاص دارد، بنابراین بیثباتی در ایران ریسک سرمایهگذاری کشورهای دیگر در این کریدور را افزایش میدهد.
این یعنی ریسک به نحوی تنظیم میشود که در همه ابعاد قابلیت بهرهبرداری داشته باشد، به معنای دیگر افزایش ریسک سرمایهگذاری در ایران از مسیر بیثباتی و ناآرامی و از طریق دو شاخص اقتصادی و روانی در دستور کار است.
نا آرامی به وجود آمده در مسیرهای کریدوری از جمله سیستان و بلوچستان و چابهار برای تحت تاثیر قراردادن روابط ایران و روسیه هم قابل تعریف است، یعنی اگر این کریدور آسیب ببیند یکی از مهمترین مسیرهای روسیه از بین رفته است. البته باید توجه کنیم در سطح حاکمیت باید مسیر اعتراض مسالمت آمیز برای مردم مهیا باشد.
توقف رشد اقتصادی
عبدالمجید شیخی، عضو هیأت علمی دانشگاه: در صورت عدم تقابل با اغتشاشگران در کوتاهمدت مصرفکننده، توزیعکننده و تولیدکننده یعنی کل ارکان بازار کشور دچار زیان میشوند، در میانمدت سرمایهگذاری خارجی با چالش مواجه میشود و در بلندمدت رشد اقتصادی کاهش مییابد.
بررسی اتفاقات چند سال گذشته در کشور نشان می دهد دشمن به دنبال ایجاد ناامنی در ایران و اقتصاد این کشور است تا بتواند از این طریق به جمهوری اسلامی ضربه وارد کند.
در ماههای گذشته دولت با دیپلماسی فعال توانسته است هم به عضویت سازمان همکاری شانگهای درآمده و هم توانسته قراردادهای بلندمدت و کوتاه مدت با سایر کشورها و مخصوصا کشورهای همسایه را منعقد کند که دشمن این موفقیتها را نمیخواهد.
یکی از مهمترین جنبههای امنیت، به امنیت اقتصادی باز میگردد که قطعا با ایجاد اغتشاش و آشوب این مساله با چالش مواجه خواهد شد و دشمن این موضوع را میداند و در این موضوع برنامهریزی میکند.
کاهش جذب سرمایه گذاری خارجی
مسعود براتی، معاون سازمان سرمایه گذاری خارجی: یک اصل کلی وجود دارد که سرمایه ترسو است، زمانیکه سرمایه گذار و به ویژه سرمایه گذار خارجی به نوعی بهم ریختگی سیاسی و اجتماعی را در کشور هدف مشاهده میکند برای اقدام خود دچار تردید میشود.
جذب سرمایه گذاری اقتصادی پیش از هر چیز به امنیت و ثبات سیاسی و اجتماعی نیاز دارد.
البته به نظر میرسد که یک برنامه کلانی وجود دارد که اتفاقات این چنینی روی دهد. در دولت سیزدهم پیوندهای بسیار مناسبی با دیگر کشورها در زمینه جذب سرمایهگذاری به وجود آمد که مسلم است برخی به دنبال متوقف کردن آن باشند.
انتهای پیام/
